New York, New York

We zijn er, we hebben het gehaald! Na een zeer voorspoedige vlucht mochten we zowaar het land in, waarna we met gevaar voor eigen leven met de metro door de ghetto’s van New York reden om vervolgens in een taxi te stappen bij een chauffeur die de weg niet kende (of zei dat ‘ie die niet kende). Na in te zijn gecheckt en een kamer toegewezen te hebben gekregen moesten we nog even terug naar de receptie omdat de sleutels het niet deden. Eenmaal in de overtuiging dat we nu konden gaan slapen bleek dit toch een illusie, aangezien de batterij van de brandmelder leeg bleek te zijn. Dit is op zich geen ramp, ware het niet dat hij ons elke minuut aan dit feit herinnerde middels een oorverdovende piep. Gelukkig bleek de dienstdoende, uiterst luie, dame zeer hulpvaardig, maar in plaats van de batterij van het apparaat te (laten) vervangen kregen we een andere kamer met een al-dan-niet werkende rookmelder, maar in ieder geval zonder de gehoorbeschadigende piep. En hoewel het hier pas 10 uur is denkt mijn lichaam dat het 4 uur ’s nachts is, dus wij duiken nu lekker ons bedje in. Weltrusten en tot morgen!
UPDATE: Terwijl ik dit berichtje plaatste kwamen we erachter dat het toilet niet doorspoelt… Binnen nu en een uur zou er een monteur voor de deur moeten staan.