Squared

Vandaag een rondje squares 😉 Allereerst bracht de metro ons naar Washington Square Park. Hier werden we opgewacht door een aantal schakers die op een tegenstander zaten te wachten. Aangezien we geen van beiden de spelregels kennen, behalve dat er een met wit speelt en de ander met zwart, zijn we maar doorgelopen. In het park is ook nog een mooie, grote fontein, die met dit warme weer (graadje of 30) goed verkoeling biedt. De eerste kindertjes liepen er al doorweekt doorheen.
Op loopafstand, door Greenwich Village, ligt het volgende square, Union Square. Hier werden we begroet door (weer) een standbeeld van George Washington. Waarom die hier staat en niet in Washington Square Park is me overigens een raadsel. Verder waren hier alleen maar zwervers en een beeld van Abe Lincoln, dus het was tijd om door te gaan naar het volgende square dat naar een dooie president is vernoemd, Madison Square. Onderweg kwamen nog The Andy Monument tegen, een beeld van Andy Warhol. Op Madison Square zelf stond wat ‘kunst’ en een paar beelden, maar ook een Shake Shack. Helaas was het voor ons nog wat te vroeg voor een milkshake, dus ook dit park zijn we snel doorgelopen. Toen met de metro naar Herald Square en op naar misschien wel het bekendste square van New York, Times Square. Dit ziet eruit zoals in de film; overal licht en lampjes. Veel reclameborden en zelfs alle winkels hebben een lichtgevend uithangbord aan de gevel. Heel cool! In de buurt zit ook de M&M winkel. Erg leuk om zóveel M&M’s in zóveel kleuren te zien.
Hierna hebben we nog een heel stuk gelopen over Broadway, naar Rockefeller Center en 5th Avenue, via de LEGO winkel en de Build-a-Bear. Verder moesten er natuurlijk ook nog wat winkels bezocht worden op 5th en uiteraard konden we daar niet weg zonder er iets gekocht te hebben…
De dag hebben we afgesloten met een luxe diner bij de McDonalds. Onderweg terug naar de metro waren we alleen nog getuigen van een fietser die een epileptische aanval kreeg. Nadat we onze plicht hadden gedaan door te zorgen dat hij niet werd overgereden door het drukke verkeer, hebben we hem in de kundige handen van het ambulancepersoneel gelaten en hebben we onze weg vervolgd.
Wat me de afgelopen dagen in het algemeen en vandaag in het bijzonder is opgevallen is dat, hoewel New York écht de concrete jungle uit het liedje van Alicia Keys is, er toch zóveel plekken zijn waar je even rustig kunt zitten, waar je voorbijgangers kunt observeren of waar je kunt samenkomen met collega’s, vrienden, of onbekenden. Zóveel rustpunten in een zo onzettend drukke stad, het is bijna tegenstrijdig.